Yaklaşık bir ay önce Türk medyasının içinde bulunduğu durumu analiz eden bir yazı yazmıştım.*

Bu yazıda, düzenli olarak takip ettiğim yayın organlarından da bahsetmiş, Cumhuriyet, Sözcü, Yeniçağ gibi basılı gazeteler ile VeryansınTv ve OdaTv internet gazeteleri / haber portalı mecralarından da bahsetmiştim.

İnternet gazeteciliği alanında odaTv’yi takip etmekle birlikte bazı çekinceleri mi de belirtmiş ve “rezervlerim” olduğunu söylemiştim. 
Ayrıca internet haberciliği hususunda, henüz tanışmamış olan tüm okur dostlarıma, VeryansınTv’yi tanıtmış ve tavsiye etmiştim. (veryansintv.com)

Yazının daha mürekkebi kurumadan ilginç bir gelişme oldu.

***

Son iki güne deyim yerindeyse Uğur Dündar-Yılmaz Özdil tartışması damga vurdu. Konuyu artık herkes öğrendiği için ayrıntıya girmeye gerek görmüyorum.  
Uğur Dündar, Tuncay Mollaveisoğlu’nun televizyon programında Yılmaz Özdil’e çok sert sözlerle yüklendi.

Bu, bir haberdir! 
Pek çok açıdan hem de. 

Türk basınının iki tanınan gazetecisi olmaları, aynı gazetede köşe yazarı olmaları, çok yakın abi / kardeş ilişkisi içinde bulunmalarının bilinmesi, muhalif olmaları gibi hususlar bu “tartışmayı” haber haline getirmektedir.

Gerçek gazetecinin bu “haberi yapması” beklenir. 
Bakınız, yorumdan bahsetmiyorum. Bu başka bir şeydir. Üzerinde durduğum husus sadece“haber”dir. 
“Haberin kendisini” kastediyorum. 
Gazetecinin / gazetenin görevi bu haberi okuruna duyurmaktır.  
Bu kadar! Bunun tartışması olmaz!

***

Hem makale yazdığım hem de gündemden kopmamak için, gün içinde basılı ya da internet gazetelerini çok sıkı takip etmeye çalışıyorum.

Uğur Dündar’ın haber değeri taşıyan o televizyon programındaki çıkışının ertesi günü, Sözcü’de ve odaTv’de bu konuda en ufak bir haber yoktu. Bırakınız haberi, kırıntısına rastlayamadım! 
Konu şu an ikinci gününde, hâlâ en ufak bir haber / bilgi yok! 
E, tabii ki haber olmayınca fikrî takip de olamıyor! 
Haber körlüğü devam ediyor!

Pekâlâ, biz o halde senelerdir yandaş medyaya neden kızıyoruz?

Yalan haberler yazmaları, haberleri çarpıtmaları, gerçekleri gizlemeleri, menfaat karşılığı haber yapmalarının yanı sıra, işlerine gelmeyen haberleri görmedikleri için de tepki göstermiyor muyuz?

Sözcü ve odaTv’nin de bu haberi işlerine gelmediği için görmedikleri çok açık değil mi?

(Burada Cumhuriyet’e özel bir parantez açmalıyım. İnternet sitelerinde 22 Haziran Salı günü inatla akşam üzeri saatlerine kadar bu haberi görmediler. Akşam üzeri Uğur Dündar’ın rahatsızlığı üzerinden şöylece bir dokundular. Bu sabah da (23 Haziran) köşe yazarları Tuncay Mollaveisoğlu’nun açıklamalarını yayımladılar. Yani biraz kaçamak ve mahcup bir habercilik yaptılar!

Cumhuriyet’teki dostlar; yapmayınız, etmeyiniz. Biz gazetemizi 1991’de Hasan Cemal ve hempası olan güruha kaptırdıktan sonra, yakın zamanda da Can Dündar ve avanesinden geri almış okurlarız. Her dönem gazetemize sahip çıkıyoruz. Gazetemiz de gazeteciliğe ve haberin namusuna sahip çıksın lütfen!)

***

Değerli okur dostlarım, bir buçuk ay sonra bu köşedeki beraberliğimiz tam iki yılı dolduracak. Dünya görüşümü tam manasıyla bildiğinize eminim. 

Cumhuriyetçi ve Atatürkçü bir kişi olarak elbette ki bu iktidara da, dönek solculara da, etnik ve her türlü bölücülere de, (her ne demekse) liberal solculara da, İslâmcılara da milim sapma göstermeden karşıyım. 
Doğrunun tarafında ve yanındayım.

Yanlış, muhalif cepheden gelse de karşıyım. Aksi halde “aydın namusu” ve “aydın vicdanı”ndan bahsedilemeyeceğine inanıyorum.

Haber değeri olan bir konu sırf “muhalifler aralarında çatışıyor” denilmemesi için haber yapılmıyorsa bunu kabul edilmez buluyorum. Bir Türk vatandaşı ve gazete okuru olarak, hangi hesap ya da kaygı bu haberin yapılmasını engelledi öğrenmek istiyorum.

Eğer halkın muhalif iki gazetecinin tartışmasını öğrendiği için muhalefet partilerinden uzaklaşacağı gibi çocukça bir düşünce içendeyseniz zaten söyleyecek söz kalmıyor!

Soruyorum: Ne oldu o çok doğru bir slogan haline gelen “Halkın haber alma hakkı?” 

Yani siz bu olayı haberleştirmediniz diye, bu iletişim çağında Türk halkı bu yaşananları öğrenmedi mi?

Hayat ve mesleki tecrübeleriniz, halkın güvenini kaybettikten sonra bunun tamir edilebilmesinin neredeyse imkânsız olduğunu size hiç mi öğretmedi?

***

Muhalif medya! 
Operasyonlarla çok azaltıldın, çok küçültüldün. Türk medya dünyasının içinde artık yüzde 5 ya varsın ya yoksun. Halkın; dürüst, güven veren ve namuslu olarak çalışmana ekmek gibi, su gibi ihtiyacı var. 
Çok kıymetlisin. 
Sorumluluğunun farkında ol. 
Halkın güvenini kaybetme. 
Tuzu kokutma!

* mehmetsemihnane.com, Güncel Kategorisi, "Türk medyasının hâl-i pürmelâli", 27 Mayıs 2021.