Ülkemiz iyi yönetilmiyor.
Bırakalım uzun yılların üzerimize yüklediği sorunları, sadece son birkaç haftada bile omuzlarımız çok ağırlaştı farkındasınız değil mi? 
Yangınlar, seller, önü açılan ve ülkemize büyük tehdit olan göçler…

Hiçbirimiz sevgili ülkemizin içinde bulunduğu duruma kayıtsız kalamıyoruz.  
Yapı meselesi… Elimizden başka türlü olmak gelmiyor…

Akşam olduğunda kendi kişisel hayatımızda bir olumsuzluk olmasa bile, evlerimize biraz huzursuz, biraz mutsuz dönüyoruz… 
Sabah uyandığımızda ilk kahve biraz buruk… Üzerimizde bir dinlenememişlik hâli…

İşte tüm bunlar; cânım, sevgili, aziz ülkemizi pek çok sevdiğimizden, onun için kaygılandığımızdan… 
Bazen farkında olmasak da bizi içten içe yiyen bu ruh hâli ondan…

Yorulduk değil mi…

***

Varsın yorulalım... 
Biz yine de umutsuzluğa, karamsarlığa asla izin vermemeliyiz….  
Mutsuzluğu bir elbise gibi üzerimize giymeyi katiyen kabul etmemeliyiz…

Evet; yorulduk, yıprandık ama sonunda pırıl pırıl ışıldayan, aydınlık yüzlü bir Türkiye’yi hep birlikte yeniden kuracağız… 
Yılgınlık yok… 
Çalışacağız… 
İdealimiz olan Atatürk Cumhuriyeti’ni yeniden kurmak için…

***

O eşsiz adam, "umutsuzluk" konusunda şu sözleri söylemiştir:

"Umutsuz durum yoktur. Umutsuz insan vardır..."

Ve devam etmiştir:

"Ben asla umutsuz olmadım."

***

Eğer siz de benim gibi akşam eve döndüğünüzde ya da sabah uyandığınızda “sebepsiz” yorulduğunuzu hissediyorsanız...
Şiire sığının… 
Şiirin o kapsayıcı, kavrayıcı, huzur verici, mutluluklara kapı aralayan müşfik kollarına...
Şiir… 
Her zaman…

***

Bugün, şiirden uzak kalmamanızı dileyerek, üniversite yıllarımda yazdığım şiirlerimden birini sunuyorum sizlere… 
Umutla…

***

BURGU

Zaman burgu burgu içimde    
İnceden işliyor bir sızı  
Buruluyorum

Düşünceler sızıyor saçlarımın arasından  
Nereye düştüğünü göremiyorum

Burguluyor beni zaman  
Nerede benliğim  
Soracak bir an bile bulamıyorum  
Ben neredeyim